Mijn zoontje Timo (nu 5 jaar) heeft vanaf ongeveer zijn 2e veel last van groeipijnen. Tenminste ik dacht dat het groeipijn was. Hij had vaak 1 a 2 keer per week heftige pijn aan zijn scheenbeentjes en vaak ook bij zijn knieën en aan de bovenkant van zijn voetjes. De pijn was vaak zo heftig dat Timo ervan in zijn broekje plaste of zo hard moest huilen dat ik zo mee kon gaan huilen. Ook na een dag van inspanning (bv springen op een springkussen) was het weer zover en kwam de pijn altijd in de avonduren terug. Het enige wat hielp was paracetamol. 2 jaar lang hebben we ons hier mee geholpen. Ondertussen merkte ik dat Timo motorisch niet zo sterk was als andere kinderen. Hij had bijvoorbeeld moeite met leren fietsen, klimmen en rennen. Daarnaast had Timo ook last van obstipatie, slechte eetlust en onduidelijk praten.

Wij zijn bij mevrouw Nilsen terecht gekomen door mijn zus. Zij had Timo’s verhaal aan haar verteld en op aanraden van mevrouw Nilsen ben ik eens langsgegaan met Timo voor zijn groeipijnen. Dat was een goede beslissing voor hem.

Bij het eerste onderzoek kwam eigenlijk al meteen naar voren dat Timo nog veel te jong was voor groeipijnen. Na het lichamelijke onderzoek bleek dat zijn bekken scheef stond en dat hij wat blokkades had. Hij kreeg meteen zijn eerste behandeling. Die middag thuis heb ik vol verwondering naar mijn zoon zitten kijken. Hij zat voor het eerst in zijn leven recht op zijn fietsje (hij zat voorheen altijd doorgezakt naar 1 kant) en heeft de hele middag gerent, gesprongen. Hij kon er geen genoeg van krijgen. Die avond had hij geen pijn! Wat hij normaal dus wel had na zoveel inspanning.

Timo krijgt nu al een tijdje behandelingen en de pijn is steeds verder afgenomen. De afgelopen 8 weken heeft hij hier geen last meer van gehad, wat hij ook deed. Verder is hij motorisch erg vooruit gegaan en kan hij nu goed met leeftijdsgenootjes mee doen.

Verder valt het op dat Timo vanaf zijn eerste behandeling veel duidelijker praat. Hij praatte voorheen erg binnensmonds en was soms erg slechte te verstaan. Nu is hij goed te verstaan en praat veel duidelijker. Soms wordt het weer wat minder en dan naderen we weer een behandeling. Ook de eetlust van Timo is erg toegenomen en hij heeft geen last meer van obstipatie.

Het gaat zo goed met Timo dat ik ondertussen ook zelf in behandeling ben gegaan en nu ook met zijn broertje ga voor zijn probleempjes.

Namens Timo en mij, bedankt dus!

S. van O.