Whiplash na kop-staartbotsing.
Mijn verhaal begint in december 1996. Ik had bij een kop-staartbotsing waarschijnlijk een whiplash opgelopen.
De verschijnselen waren van dien aard dat de huisarts mij naar de fysiotherapeut stuurde, maar het was beter om de nek 6 weken met rust te laten alvorens met de behandelingen te beginnen! Na 4-5 maanden ging het weer de goede kant op. In het jaar dat daarop volgde was ik wel vaak verkouden, ik had het best druk met ons melkveebedrijf en kinderen, dus dat was heel vervelend. Ik was steeds vaker ziek, zelfs een lichte longontsteking en vervolgens meerdere antibiotica kuren tegen kaakholteontsteking; heel pijnlijk en doodvermoeiend, (ik was nog geen 40 jaar en dan al steeds ziek). In april 2000 werd ik uiteindelijk geopereerd aan de kaakholtes, ze zaten behoorlijk dicht, maar daarna ging het gelukkig beter, verkouden zijn we allemaal wel eens…
In september 2000 stond er een berichtje in de krant dat je kinderen gratis de rug kon laten nakijken door een chiropractor, dat leek mij een goed idee: beter voorkomen dan genezen… De kinderen waren wat sceptisch maar hadden wel baat bij enkele behandelingen i.v.m. lichte “scheefstand”.
Toen ik mezelf liet “nakijken”, kwam er toch wel een behoorlijke scheefstand van mijn nekwervels aan het licht (op de röntgenfoto’s), waarschijnlijk ontstaan door whiplash. Dat op die hoogte de zenuwbanen naar luchtwegen en hoofd zaten verklaarde meteen het ontstaan van mijn klachten! Was ik in 1996 maar naar een chiropractor kunnen gaan, dan was mij een hoop ellende bespaard gebleven.
De chiropractoren hebben mij goed onderhanden genomen en nu hoef ik maar 3 keer per jaar voor een “onderhoudsbeurt” terug. In de tussenliggende tijd ben ik praktisch niet meer verkouden geweest, een verademing. Het is wel nog enkele keren voorgekomen dat ik bij een verkeerde beweging rug/nekklachten had maar na enkele behandelingen werd dat steeds weer gauw verholpen. Mocht ik weer ergens last van krijgen, dat ik in verband kan brengen met wervelproblemen, dan bel ik dezelfde dag nog naar de Rugkliniek. Ik ben mevrouw Nilsen dan ook dankbaar dat zij mij steeds zo goed behandeld heeft en hoop dan ook dat men nog lang van haar deskundigheid gebruik mag maken.
Mijn ervaring is: men kan er beter zo snel mogelijk werk van maken dan duurt het des te korter. Bovendien kun je vaak sneller terecht bij de Rugkliniek dan bij de huisarts!
Veronic Nijskens
Eys, augustus 2004