Mijn naam is Pauli (38 jaar) en ik ben de moeder van Bram. Bram is nu 7 jaar. De problemen van Bram kwamen pas duidelijk naar voren in groep 2. Met problemen bedoel ik concentratieproblemen en daaruit volgend gedragsproblemen en vreselijk moe zijn.
’s Morgens ging hij op het badkamermatje liggen en wilde niet naar school gaan. Huilen, drama’s, etc.
Met concentratieproblemen bedoel ik dat als iets verteld werd in de klas, dan wist hij niet meer wat er verteld werd en deed dan maar iets. Als de juf een verhaaltje vertelde was hij met iets anders bezig. Als ik hem iets vroeg of vertelde, moest ik er zeker van zijn dat hij me aankeek want anders kon ik ’t vergeten, want dan wist hij gewoon niet wat ik gezegd of gevraagd had.

Doordat we sterk van mening waren dat hij ’toe was’ aan iets te leren, hebben we besloten hem toch naar groep 3 over te laten gaan. Daar zijn de problemen erger geworden, omdat je in groep 3 stil moet blijven zitten en van alles moet leren en heel goed moet opletten, anders kun je niet mee. Hij was ook best gesloten en wilde niet praten over wat hij gedaan had op school. In eerste instantie heeft hij een ondevit-therapie ondergaan in Eijsden bij Gemma v.d. Veer.
Dit heeft hem in die zin geholpen dat hij ‘opener’ is geworden, wat een stuk prettiger werkt. Daarnaast kreeg hij via school begeleiding, af en toe, en de juf had een andere werkwijze bij hem. Toen dat niet veel veranderde hebben we de jeugdzorg ingeschakeld. Die hebben ons geholpen om te kijken ‘waar’ het probleem ligt.

Volgens de school had hij een sterke wil om ook dingen gewoon ‘niet’ te doen, als hij dat niet wilde. ADHD of ADD werd vaak genoemd. Hij heeft bijna alle symptomen. Hij is dan niet lichamelijk druk, maar ‘geestelijk’.
Je merkt, dat hij van alles in zijn hoofd aan het doen is behalve wat hij MOET doen. Het is net alsof zijn hoofd vol is en er niets meer ‘bij kan’.

Daar de problemen bleven zijn we verder gegaan en hebben ons aangemeld bij ‘Virenze’, dat is de concurrent van het RIAGG, omdat we graag wilde weten of het wel ADD of ADHD is. Aangezien dat zo’n ontzettend lange doorlooptijd heeft en we al zo lang bezig waren kreeg ik een telefoontje van een collega van me die hele goede ervaringen had met Chiropractie. Haar zoontje was al verkouden vanaf dat hij geboren was. Ze had verhalen in de boeken gelezen van kinderen met concentratieproblemen en hoe ze geholpen waren door Chiropractie.
Ik heb geen moment getwijfeld en meteen gebeld voor een afspraak. Er werd eerst heel vriendelijk uitgelegd hoe ’t werkte. Ik kon een paar dagen later al terecht. Kijk, dat bedoel ik nou. Ik had al lang genoeg gewacht, op niets eigenlijk. Dat was al een fantastisch begin, eigenlijk. Ook had ik mijn ziektekosten verzekering gebeld in verband met de vergoeding van de kosten, wat tegenwoordig niet geheel onbelangrijk is. We kregen praktisch alles vergoed.

Allereerst werd ruim de tijd ingepland om uit te leggen wat het probleem is en werd uitgelegd, na onderzoek van Bram, waaraan het ligt dat hij die concentratieproblemen heeft. Als ik het goed heb begrepen was het zo dat de zenuwbanen vanuit de nek naar de hersenen niet goed ontwikkeld waren, waardoor de doorstroming niet goed is en daardoor komt de informatie niet of niet goed ‘boven’ aan.

Ik vertelde dat ze denken aan ADHD. Ik voelde me heel goed toen mevrouw Nilsen zei: het maakt niet uit hoe ze het noemen, het gaat erom dat de klachten verdwijnen en daar gaan wij voor zorgen.
HEERLIJK, EINDELIJK, dacht ik.
Toch eerst maar even afwachten. Na alles wat we geprobeerd hebben ben je toch sceptisch.
Ik moet eerlijk zeggen, we zijn nu een dik half jaar verder en het resultaat is nu al verbluffend. Zelfs de juf op school vindt hem een stuk ‘rustiger’ geworden!
Inmiddels is hij blijven zitten in groep 3, maar het gaat nu een stuk beter. Ik kan hem zelfs een verhaal vertellen, en zo dat hij blijft zitten en wat nog mooier is, hij weet nu zelfs het verhaal na te vertellen, geweldig. Samen lezen is nu echt leuk om te doen. Hij geniet ervan.
Hij gaat weer graag naar school. Hij ligt niet meer op het badkamermatje.
Als ik hem nu iets zeg of vraag hoef ik hem niet meer aan te kijken en hij heeft het dan toch gehoord.

We zijn heel blij dat we hier terecht zijn gekomen. Hadden we dit maar ‘meteen’ gedaan, dan was ons en zeker ook Bram veel ellende bespaart gebleven.

Dank je wel Mevr. Nilsen. Bram is veel gelukkiger nu.

Ik vertel het aan iedereen, zo blij ben ik ook, want ik weet als geen ander hoe Chiropractie je leven kan veranderen en met name dat van Bram, want hij heeft nog heel wat jaartjes te gaan