Daar zit je dan met de vraag, hoe het toch mogelijk is, dat je van deze vreselijke hoofdpijn afgekomen bent.

Het begon allemaal in 1996. Af en toe was het toen, dat ik zeker bij de seizoenswisselingen, regelmatig midden in de nacht opstond met een behoorlijke hoofdpijn, bijna om misselijk van te worden. Toen ik met deze klacht naar mijn huisarts ging, vertelde hij me dat dit een aangezichtzenuwontsteking was en ik kreeg hier ook de medicijnen voor.

Een jaar later ben ik weer naar de huisarts gegaan en ik vertelde hem dat de hoofdpijn er nog steeds was en ik wilde naar een neuroloog. Deze vertelde me na 10 minuten, dat ik clusterhoofdpijn had en ik was toen patiënt nummer 96 in Nederland. Op dat moment voelde ik me wel opgelucht omdat je nu eindelijk wist, wat er met mij aan de hand was. Ik kreeg toen ook de goede medicijnen (Isoptin en Emigram) en ik kreeg ook medische zuurstof (via de firma Hoek Loos) voorgeschreven.

Clusterhoofdpijn is heel erg zeldzaam en de meeste mensen hebben hier nog nooit van gehoord (inclusief mijn huisarts). Het komt meestal bij mannen voor en de meeste aanvallen komen midden in de nacht. De neuroloog vertelde mij dat er niet veel aan te doen was, maar dat de klachten, naarmate dat je ouder wordt, weer zouden verdwijnen (weinig hoop dus dat je ervan afkomt).

Begin 2002 belde een tante mij op met de mededeling dat zij bij iemand op bezoek was geweest, waar ook zuurstofflessen op de slaapkamer stonden. Toen zij vroeg waar deze flessen voor waren werd haar verteld dat deze van de man des huizes waren en hij had ook clusterhoofdpijn. Deze man had zich echter aan zijn nek laten behandelen en was sindsdien van zijn clusterhoofdpijn af! Ik had zelf al een paar keren tegen mijn huisarts verteld, dat tijdens de hele zware hoofdpijnaanvallen van clusterhoofdpijn, mijn hele nek verkrampte. Het antwoord hierop was: dit is normaal!

Maar, toen ik vorig jaar buiten de hoofdpijnklachten ook nog serieus pijn aan mijn nek kreeg, was mijn huisarts overtuigd en gaf hij het advies om naar een manueel therapeut te gaan. Inmiddels had ik al alleen maar positieve geluiden gehoord van de Rugkliniek in Heerlen, dus de keuze was al snel gemaakt om liever naar hun toe te gaan. Voorzichtigheidshalve heb ik eerst de Rugkliniek gebeld om te vragen of zij bekend waren met het fenomeen clusterhoofdpijn en ja hoor, er waren zelfs 3 patiënten bij hun onder behandeling.

Nadat de chiropractor de bloeddruk aan beide polsen gecontroleerd had, was duidelijk te zien dat er een aanzienlijk verschil was tussen links en rechts. Daaruit kon je concluderen, dat de clusterhoofdpijn bij mij aan de linkerkant van het gezicht zat. De röntgenfoto’s lieten zien dat mijn nek scheef stond en verder werd een blokkering bij de 2e wervel geconstateerd. De chiropractor gaf mij 80% kans dat ik van de hoofdpijn afkwam en ik wist niet wat ik hoorde toen hij dat zei.

Inmiddels was het 6 september 2002 geworden en 8 weken van intensieve behandeling volgden. In die tijd moet ik wel zeggen dat het aantal aanvallen behoorlijk toenam en wel zodanig dat ik begon te twijfelen of ik wel goed bezig was. Ik heb toen maar een afspraak gemaakt met de neuroloog, maar dat was eigenlijk zonde van de tijd. De röntgenfoto’s die ik bij me had, gunde hij nog geen blik waardig en al snel liet de man blijken, dat hij geen hoge pet op had van de alternatieve geneeswijze. Hij had het zelf nog niet meegemaakt, dat iemand via een chiropractor van zijn clusterhoofdpijn afkomt. Maar ja, ik had nu in ieder geval de volgende indrukken gekregen: De neuroloog constateert alleen de klacht en schrijft vervolgens een receptje tegen de pijn, maar de Rugkliniek is de eerste instantie die echt wat onderneemt! Zij beginnen met bloeddruk metingen, zij maken röntgenfoto’s, zij raden het gebruik van medicijnen af en zij proberen in ieder geval met de handen en hun kennis om je van de hoofdpijn af te helpen.

Maar nu komt het; 4 november 2002 had ik ’s morgens om 01.16 uur mijn laatste aanval, 5 november 2002 was ik bij de neuroloog en 6 november 2002 was ik weer bij mijn chiropractor. Toen ik die dag bij de chiropractor binnenliep, vroeg hij mij “en hoe is het?”. Mijn antwoord was kort, “nou, het gaat wel”. Daarna ging hij aan het werk, maar hij constateerde zelf dat de blokkade bij de 2e wervel verdwenen was! Toen pas heb ik hem verteld dat ik sinds maandagmorgen 4 november geen aanvallen meer gehad heb.

Nu schrijven we woensdag 21 mei 2003, dat wil zeggen een half jaar later en ik vraag me af waarom ik de firma Hoek Loos nog niet gebeld heb, zodat zij de volle 5 flessen zuurstof maar bij me komen weghalen, want ik heb ze nog steeds niet nodig gehad. Godzijdank, dankzij chiropractie.

Met vriendelijke groeten,

Paul Lemmens, ex-clusterhoofdpijn patiënt