Een gecompliceerde bevalling
Hallo, mijn naam is Kjell Postma. Ik ben nu 9 jaar. Toen ik geboren werd, was er sprake van een zware, lang durende, gecompliceerde bevalling thuis. Mijn achterhoofd lag voor de ingang en ik wilde niet vanzelf draaien. Toen moest mijn moeder naar het ziekenhuis en hebben doktoren eerst met een tang geprobeerd mij te pakken, maar het lukte pas met een vacuümpomp. Ik werd dus geboren met een toeter op mijn hoofd. Gelukkig werd die verstopt onder mijn mutsje. Door al dat getrek en gewroet had ik dus last van allerlei blokkades in mijn rug. Deze blokkades werden in mijn eerste jaar door Trine Nilsen weg ‘gemasseerd’. Ik hield mij altijd flink, ook al moest ik soms huilen. Nu herinner ik me er niets meer van. Dankzij Trine heeft mijn ruggenwervel de kans gekregen om zich soepel en recht te ontwikkelen en kan ik de dingen doen die ik nu allemaal doe.
Hallo, ik ben Jorn Postma. Ik ben 8 jaar. In tegenstelling tot mijn broer was er bij mij sprake van een te snelle bevalling. Binnen twee uur na het breken van de vliezen ben ik thuis geboren. De vroedvrouw kwam maar net op tijd om mijn hoofdje, en de rest, op te vangen. Omdat de geboorte razendsnel ging en mijn schoudertjes een beetje klem hebben gezeten, ben ik als baby preventief naar de Rugkliniek in Heerlen gegaan. Kleine blokkades werden toen door Trine opgeheven. Ook ik was heel flink. Toen ik als peuter van de schommelbank een smak heb gemaakt, ben ik terug gegaan naar de kliniek omdat de ruggenwervels een opdonder hadden gekregen. Ik denk dat ik nog een half jaar op bezoek ben geweest. Ik herinner me er amper nog iets van. Dankzij Trine heb ik een stevige rechte rug en kan ik heel veel acrobatische toeren uithalen.