Korte samenvatting:
Naar aanleiding van specifieke criteria werd onderzoek gedaan onder 316 baby’s met kolieksymptomen. Bij 94% van de koliekbaby’s werden positieve resultaten bereikt door chiropractische behandelingen.

Bij de start van het onderzoek hadden de baby’s een gemiddelde leeftijd van 5,7 weken. Het resultaat werd bepaald op basis van door de moeders nauwkeurig bijgehouden dagboeken en regelmatige vraaggesprekken. Het onderzoek duurde 3 maanden, waarbij 73 chiropractoren uit 50 klinieken waren betrokken. Positieve resultaten werden al bereikt na 2 weken, na gemiddeld 3 behandelingen.

Methode:
Om deel te kunnen nemen aan dit onderzoek werden de baby’s aan nauwkeurige criteria onderworpen om er heel zeker van te zijn, dat er sprake was van een koliekbaby zonder andere gezondheidsklachten. Aan alle moeders werd een dagboek gegeven dat zij non-stop moesten bijhouden voor een periode van 28 dagen. Hierin moesten zij o.a. notitie maken van de voedingen, de ontlasting, de koliektijden en de tijden dat de baby wakker was en dat de baby sliep, etc.

Resultaten:
Voordat deze baby’ s door een chiropractor werden behandeld, had 51% van hen al een andere behandeling voor koliek gehad. Bij 4% van de groep die werd behandeld met chiropractie had zich geen verbetering voorgedaan met betrekking tot de koliek symptomen en bij 2% (6 baby’s) was er zelfs een toename geconstateerd van de koliek symptomen. Bij de totale groep werden geen neven effecten gerapporteerd.
Op onderzoeksdag 4 t/m 7 verminderde het aantal huiluren met 1 uur voor de dimethicone-groep (medicijngroep), vergeleken met 2,4 uur voor de groep die chiropractisch behandeld werd. Op dag 8 t/m 11 was het huilen gereduceerd met 1 uur voor de medicijngroep en 2,7 uur in de Chiropractie-groep. Vanaf dag 5 deed de Chiropractie-groep het duidelijk beter dan de medicijngroep.

Naar schatting wordt in Denemarken 20 – 40% van alle baby’s met kolieksymptomen behandeld door een chiropractor.
De evaluatie wees uit dat 94% van alle moeders aangaf dat er na de behandeling geen sprake meer was van kolieksymptomen, danwel dat de kolieksymptomen sterk waren afgenomen.

Het fenomeen “koliekbaby” wordt vaak omschreven als “een onschuldige, zelfoplossende toestand” die spontaan weer verdwijnt op een leeftijd van 3 maanden. Maar een goed, observerend onderzoek heeft aangetoond dat slechts 47% van de gevallen op een leeftijd van 3 maanden verdwijnt en dat een verdere 41% verdwijnt voor de leeftijd van 6 maanden. De overblijvende 12% volhardt tot een leeftijd van 6 maanden tot 1 jaar.
Hoewel koliekbaby’s beschouwd mogen worden als “een onschuldige, zelfoplossende toestand” slechts resulterend in een tijdelijke achterstand in de ontwikkeling van het kind, laten diverse studies zien dat het effect wel degelijk groter kan zijn dan dat. Er zijn studies die hebben aangetoond dat koliekbaby’s een verstoorde moeder-kind relatie kunnen ontwikkelen, die zelfs kan voortduren tot 3 jaar en nadat het kind de symptomen alweer is kwijtgeraakt. Andere studies concluderen dat deze schreeuwende kinderen een hoog risico hebben om mishandeld te worden, met mogelijke schade aan het zenuwstelsel of zelfs de dood tot gevolg hebbend doordat ze door elkaar geschud worden (shaken infant syndrome).

Bron:
* Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics, Volume 12, Number 4, August 1989, 0161-4754/89/1204-0281, 1989 JMPT