Auteursarchief: Paul van Mil

Te rustige baby / motorische achterstand kind.

Op 30 mei om ongeveer 7.45u begonnen de weeën en na enkele rustige uurtjes werd zonder verdere complicaties om 14.35u Ivy (ongeveer 3150gr) geboren. Ze dronk goed, sliep goed en was vooral een “rustige” baby. Ivy bleef echter rustig, op ontdekking uitgaan was er niet bij.

Met 10 maanden kon ze net alleen zitten. Kruipen deed ze bijna niet, eigenlijk was het meer schuiven over de grond. Met ongeveer 17 maanden begon ze een klein beetje te kruipen en met 18 maanden kon ze eindelijk staan. Omdat ik zo bezorgd was dat ze zo laat liep, heeft de kinderarts haar bekken onderzocht toen Ivy (onderhand 19 maanden) in het ziekenhuis lag vanwege koortsstuipjes. Niets aan de hand zei deze; alleen bang, komt wel goed. Met 20 maanden praten als Brugman, maar nog steeds niet lopen.

Met 21 maanden wankele pasjes aan mijn hand en met 22 maanden eindelijk alleen lopen. Bij het lopen blijft het voorlopig, want Ivy is nog steeds bang. Zo was jij ook vroeger zeiden mijn ouders dan, ’t komt wel.

Speeltuin vindt ze niet leuk (bang?). Alleen de zandbak wordt met een bezoekje vereerd. Zwemmen: dan gilt ze alles bij elkaar. Ivy kan uren alleen spelen met blokken, touwtje, boekjes enz. (kleine motoriek). Maar bewegingen die (spelen) haar grove motoriek stimuleren vindt ze niet leuk.

Als Ivy 4 jaar is, krijgt ze een grote fiets. Met 6 jaar na bloed zweet en tranen kan ze eindelijk zonder wieltjes (zijwielen) fietsen. Onze jongste dochter Milou fietst al vanaf dat 3 ½ is, zonder zijwielen en nu zien wij dus duidelijk verschil in de motorische ontwikkeling van onze 2 dochters.

Ivy is 7 ½ jaar bang, terughoudend, onzeker en ongeconcentreerd. Via een verhaal van kennissen van mijn zus en na het lezen van het info-boekje kom ik bij de chiropractor. Na dit eerste bezoek zijn wij erg geschrokken; Ivy groeit scheef (er zit enkele cm’s verschil in hoogte van schouderbladen) maar ze kan geholpen worden.

En buiten verwachting, zelfs al na de eerste keer zien wij verbetering. Ze is niet meer zo langzaam en dromerig. En nu een ½ jaar later en na menig rondje gekropen te hebben, hebben wij een hele andere dochter.

Ze is geconcentreerd, spontaan, zelfstandiger niet zo onzeker. Ze heeft leren zwemmen, springen, fietsen, rolschaatsen, klimmen, skeeleren enz. Nu is ze zelfs eens kwaad en ondeugend.

Wij zijn u erg dankbaar!

Stella, Paul Leblanc en Ivy

Slijtage en pijn in de rug .

Ongeveer 12 jaar geleden kreeg ik nogal last van pijn in de rug. De pijn trad steeds vaker op en werd ook heviger.

De huisarts stuurde me naar een fysiotherapeut, maar die boekte na behandeling geen resultaat. Daarna werd een podoloog ingeschakeld, maar de pijn bleef. Autoritten en tuinieren werden langzamerhand een beproeving. Tenslotte werd ik doorgestuurd naar het St. Maartens Gasthuis in Venlo om foto’s van mijn rug te laten maken. De specialist Dr. Seegeren, had het euvel snel gevonden. Tussen mijn 5e en 6e lendenwervel zat niets meer. Hij veronderstelde dat ik vroeger eens heel erg gevallen moest zijn.
Dat klopte. Op 17-jarige leeftijd ben ik heel erg met mijn voet omgezwikt en gevallen. Ik moest zelfs naar huis gedragen worden. Een zwachteltje er omheen en dan moest het maar overgaan.
Waarschijnlijk ben ik vanaf toen verkeerd gaan lopen om geen pijn te hebben. Er hoefde ook maar een tegel of steentje verkeerd te liggen of ik struikelde erover.

Aan rugoperaties zitten altijd risico’s verbonden. Dr. Seegeren stelde voor om voordat hij zo’n ingreep zou moeten doen, eerst een behandeling bij Chiropractie Rugkliniek Heerlen te ondergaan. Hij had daar goede resultaten ervaren. Dan kon een operatie worden voorkomen.

Ik kreeg de map met foto’s van mijn rug mee. Zo ben ik bij Dr. Nilsen in behandeling gekomen.
Eerst elke week, daarna werden de tussenpozen steeds groter. Het resultaat was geweldig. Dit is natuurlijk ook aan de specialist doorgegeven.
Ik ben nu al 10 jaar in behandeling maar ik kan met 3x per jaar volstaan. Dat de resultaten goed zijn, blijkt wel uit het feit dat ik pas nog met auto en caravan naar de Noordkaap ben gereden. Een avontuurlijke tocht van zo’n 7400 km zonder een centje pijn.

Mia van Bergen- Rours

Slechte eetlust.

Geachte mevrouw Nilsen,

Hierbij stuur ik u het verhaal van mijn zoon Wouter. Wouter is met een tangverlossing geboren, als een goed gezonde flinke knul van 3735 gram en 50cm. Toen Wouter een peuter was, werd zijn eetlust steeds slechter. Zo slecht, dat hij op een gegeven moment eigenlijk vrijwel geen middageten meer at. Na heel wat doktersbezoeken werd mij duidelijk gemaakt, dat iedere peuter dit heeft en dat ik een overbezorgde moeder was. Maar ondertussen duurde dat slechte eten wel al 2 jaar. Wouter was intussen een heel klein en mager mannetje geworden. Toen Wouter 4 jaar werd, was hij 1.01m en woog net 16 kg.

Daar mijn zus ook in behandeling was bij mevrouw Nilsen, en ook in de klapper gelezen had, zag ze dat mevrouw Nilsen ook kinderen met eetproblemen behandelde. En daar ik alles al had geprobeerd, was dit mijn laatste mogelijkheid. En wat bleek, Wouter was helemaal scheef, waarschijnlijk van de bevalling, en dat was waarschijnlijk een van de redenen van zijn slechte eetlust. Na een behandeling of 5, werd zijn eetlust gelukkig weer een stuk beter. Nu, een half jaar later, is Wouter 7cm gegroeid en dik 2 kilo bijgekomen, en een gezonde kleuter die nu normaal eet.

Mevrouw Nilsen tot zover al heel hartelijk dank.

Scheut in de onderrug .

Mijn ervaringen met chiropractie wil ik graag op papier zetten. Het begon zowat ik de jaren tachtig toen ik bij het uitstappen uit de auto een flinke scheut in de onderrug kreeg. Van die tijd begon de ellende. Ik kon me niet meer bewegen en had vreselijk pijn. De bezoeken aan de huisarts volgende regelmatig. Ik kreeg een verwijskaart voor een specialist en moest foto`s maken. Een week wachten voordat de uitslag bekend werd. Op de foto`s was niets te zien werd mij verteld, dus stuurde de huisarts mij naar een fysiotherapeut. Daarnaast slikte ik pijnstillers. Bij de fysiotherapeut kreeg ik verschillende behandelingen waaronder interferentie. Na 2 of 3 keren ging het weer en kon ik mijn werkzaamheden weer hervatten.

Maar het euvel kwam regelmatig terug en iedere keer weer moest ik de ziektewet in en moest ik zoveel mogelijk rusten. Op een dag zei een (nu) ex-collega van mij, “waarom ga je niet naar chiropractor”? “wat is dat?”, vroeg ik haar. Nadat ze mij had uitgelegd wat ik doen moest, heb ik contact opgenomen met mw. Nilsen. Ik ben nu onderhand elf jaar in behandeling, en ik moet zeggen dat het nu goed gaat. Regelmatig kom ik voor controle en als het nodig is maak ik gelijk een afspraak en kan ik ook direct geholpen worden. Ik hoef niet lang meer met pijn te lopen. Dankzij mw. Nilsen. Ik heb ook anderen aangeraden om naar een chiropractor te gaan als ze last krijgen van pijn.

Dr. Nilsen nogmaals bedankt!

Mw. de la Combé – Reep uit Hoensbroek

Rugproblemen vanaf 15 jaar oud .

Om maar meteen met de conclusie van dit verhaal te beginnen, chiropractie en de aanvullende tips van mw. Nilsen zijn voor mij blijkbaar de juiste remedie om mij met mijn soms (zeer) pijnlijke rug alles weer te kunnen doen. (de winter 96-97 ben ik probleemloos door gekomen, de eerste winter sinds jaren).

Mijn rug gaf al problemen toen ik 15 jaar was, maar je bent jong en kan wat hebben. Naar mate de jaren verstreken werden de klachten geleidelijk iets meer, dan werd zich weer geholpen met een angoragordel smeersel, “rodelamp” en enkele jaren terug ook soms spierverslappers. Toen in augustus 1994 eerst mijn vader stierf en ± 8 weken later ook mijn moeder, escaleerde het probleem. (ik kreeg heftige pijnscheuten in mijn rug waardoor ik soms niet meer lopen of bewegen kon). Via mijn huisarts werd ik naar de fysiotherapeut gestuurd en een combinatie van manuele fysio en ontspanningstherapie samen met spierverslappers hielp mij weer op de been.

Tevens constateerde de neuroloog in die zelfde periode dat ik slijtage had op L5 niveau (ik moest ermee leren leven). Enfin, zomer 1995 ging het weer goed met mij en werd de fysiotherapie afgebouwd en stopte ongeveer in oktober. Toen, eigenlijk als donderslag bij heldere hemel ging het in november 1995 weer hartstikke mis, op een paar uur tijd ging mijn rug scheef staan en kreeg daarna alle kwalijke symptomen terug. Dus maar weer terug naar de huisarts en deze adviseerde mij om maar eens naar een chiropractor te gaan, deze zou mij weer snel in het “gareel” krijgen. En zo kwam ik bij mw. Nilsen terecht, deze kwam na onderzoek en bekijken van de röntgenfoto`s tot de conclusie dat ik inderdaad slijtage had, maar ook een “te rechte” rug, helemaal goed zou het nooit worden, maar elke % verbetering was meegenomen. In het begin (half november) ging het niet goed, na twee weken kon ik nog maar moeilijk lopen. Toen kreeg ik het advies: absolute rust, dit hield in dat ik op bed moest liggen en niet meer lopen of autorijden en ik ging 3 á 4 keer per week vervoerd door een vriend liggend in de auto naar mw. Nilsen.

Zo rond de kerst ging het redelijk maar kreeg ik een zware griep. Begin januari 1996 kon ik “niks” meer en heb toen overleg gepleegd met mijn huisarts en mw. Nilsen. De één vond het te lang duren, de ander zei: “volhouden, we komen er wel”. Gevolg: de huisarts stuurde me naar de orthopedisch specialist, ook deze specialist stelde slijtage vast en wou eventueel met corticosteroïde injectie beginnen. Ik heb dat toen in overleg met mw. Nilsen niet gedaan. Ondertussen moedigde ze me aan om te blijven komen en dus ging 4 á 5 keer per week (voor soms een dubbele behandeling) richting Heerlen. Uiteindelijk, zo rond maart (ik zal toen ± 60 behandelingen hebben gehad) begon het echt te verbeteren, het begon echt goed te gaan, kreeg van de specialist een korset om mijn werk weer te kunnen uitoefenen. (de specialist wist dat ik bij een chiropractor in behandeling was, en wees dit niet af).

Tegen de zomer werkte en fietste ik weer voluit, sindsdien doe ik echt alles weer, als ik maar op mijn rug let. Chiropractie gebeurt nog eens per 2 maanden. Wel zit ik op advies van mw. Nilsen 1 x per week op zwemgym en 1 x per week sportmassage. Mijn rug voel ik wel maar ik kan alles en voel me kiplekker.

Groetjes,

John Bindels
Bocholtz, 15-03-1997

Rugklachten na een ruggeprik .

Na een ruggeprik, voorafgaande aan een operatie – men had 3 x moeten prikken voordat deze lukte – kreeg ik rugklachten. Na fysiotherapie werden deze klachten minder, maar kwamen echter terug. Toen nog maar eens fysiotherapie, echter de klachten bleven terugkomen.

De huisarts liet een foto maken, maar deze foto leverde niets op en stuurde mij weer naar de fysiotherapie. Deze stuurde mij door naar de chiropractor.
Ach, baat het niet, schaadt het niet, dacht ik.
Zo kwam ik bij de Rugkliniek terecht.
Na enkele behandelingen voelde ik verbetering. Nu na ca. een half jaar gaat het stukken beter. Ben wel nog onder behandeling. Ik zal wel nog moeten leren, dat mijn rug niet alles meer aankan.
Dank aan Chiropractie Rugkliniek Heerlen en met name, dhr. M. Zvekich D.C.

Wijlre 21-12-2007
Dhr. Thei Wessels

Rugklachten en hoofdpijn .

Ruim 15 jaar geleden zijn mijn rugklachten begonnen, ik had veel pijn in mijn onderrug en vaak hoofdpijn. Mijn huisarts was in eerste instantie van mening dat dit in hoofdzaak door stress op het werk veroorzaakt werd en schreef voor mijn rug pijnstillers voor. Echter de klachten bleven en na ruim 1 jaar van ups en downs werd ik naar de fysiotherapeut verwezen. Echter na een half jaar bleven de klachten en kwam ik met de fysiotherapeute tot de conclusie dat verdere behandeling geen nut had. Na overleg tussen mij en de fysiotherapeut en mijn huisarts werd ik in 1989 verwezen naar de Rugkliniek te Heerlen. Wat ik bijzonder prettig vond was dat men na een intakegesprek niet meteen met de therapie begon maar tevoren ook röntgenfoto’s maakte. Ik had het gevoel dat men op deze wijze zeer goed kon constateren wat de oorzaak van mijn klachten was en niet alleen zoals bij de fysiotherapie alleen middels lichamelijk onderzoek.

Na onderzoek en bekijken van de foto’s bleek mijn ruggewervel niet recht te zijn maar meer een S-vorm te hebben. Mijn eerste behandelingen waren best gevoelig, echter na enkele weken voelde ik een duidelijke verbetering en werden mijn klachten steeds minder. Na enkele maanden waren mijn klachten verdwenen, echter werd mij geadviseerd toch nog regelmatig een behandeling te ondergaan, hetgeen ook gebeurd is. Op deze wijze heb ik mij een aantal jaren goed kunnen helpen en kon ondanks mijn zwakke plekken in mijn rug toch diverse werkzaamheden als tuinieren etc. blijven uitvoeren.

Echter, in 1995 begonnen de klachten weer en van dien aard dat ik toch weer naar de huisarts ben gegaan. Na onderzoek verwees deze mij naar het ziekenhuis in Maastricht en gaf mij het advies de behandeling bij de chiropractor tijdelijk te stoppen. Heden vraag ik mij af of dit een goed advies geweest is. Echter de pijnen waren op dat moment van dien aard dat ik zijn advies opvolgde en voor onderzoek naar het ziekenhuis ging. Na onderzoek en een scan constateerde de neuroloog dat ik een zwakke plek (geboorte afwijking) en een dubbele hernia in de onderste ruggewervels had. Zijn advies was, mede aangezien de hernia goed te opereren was, mij te laten opereren.

In augustus 1995 ben ik toen geopereerd. Na de operatie waren de klachten in mijn rug en benen verdwenen maar in mijn linker voet bleef een vreemd gevoel. Volgens de artsen zou dit spoedig weggaan. Bij de controles heb ik nog aangegeven dat mijn voet nog steeds gevoelig was als ik hem belastte. Ik werd toen geadviseerd Mensendiecktherapie te gaan volgen, en dat ik zeer waarschijnlijk hiermee moest leren leven. In 1996 heb ik een aantal maanden Mensendiecktherapie gevolgd. Met veel oefeningen en houdingtherapie heb ik wel geleerd mijn rug op de juiste wijze te gebruiken echter de voetklachten zijn wel verminderd, maar bij zware belasting nog steeds aanwezig.

Hoewel de klachten minder waren, bleef ik last van mijn rug hebben en heb ik in juni 1996 de behandelingen bij de chiropractor weer hervat. In eerste instantie met 2 behandelingen per week afbouwend naar één per week daarna één per maand. In augustus was de frequentie weer teruggebracht naar één behandeling per kwartaal. Dit is goed gegaan tot begin 1998. Plotseling werden de klachten weer van dien aard dat ik weer pijnstillers moest gaan slikken. Mijn huisarts, inmiddels een nieuwe, stuurde mij omdat de klachten bleven naar de neuroloog voor verder onderzoek. Na onderzoek en een scan bleek ik wederom een nieuwe hernia boven de eerdere hernia te hebben. Echter gezien de ervaringen van de vorige operatie en het advies van de neuroloog heb ik mij niet laten opereren.

De fout die ik heb gemaakt is dat als het goed gaat de animo voor het doen van de oefeningen en een bezoek bij de chiropractor verdwijnt, vooral als de klachten wegblijven en je in verhouding veel kan doen zonder pijn te hebben. Echter de klachten kwamen dan geleidelijk weer terug en in 1999 heb ik besloten toch weer mijn behandelingen bij de chiropractor te hervatten. Tot heden heb ik regelmatig een behandeling door de chiropractor. Mijn ervaringen uit deze afgelopen 13 jaar zijn toch dat ik door een regelmatige behandeling bij de chiropractor mijn klachten onder controle kan houden. Weliswaar moet ik zo nu en dan een aantal extra behandelingen invoegen maar deze zijn in het algemeen nodig als ikzelf de fout inga door verkeerd te bukken, te tillen of andere bewegingen maak waarbij mijn rug verkeerd belast wordt.

Ad Heussen

Rugklachten .

Beste mevrouw Nilsen,

Middels dit schrijven wil ik je speciaal bedanken voor alle goede zorgen. Al jaren ben ik bekend met rugklachten. Iedere dag rugpijn stelt je humeur en gemoedstoestand dan ook voortdurend op de proef. Ik mag gerust stellen, vaker tot wanhoop toe. Echter, vanaf de tijd dat ik chiropractische behandelingen onderga, behoren de klachten tot het verleden. Bovendien staan de deuren van jouw Rugkliniek altijd open. Ook op de momenten wanneer het erg druk was en het wel eens ongemakkelijk uitkwam, werd ik geholpen. Je bent er steeds indien patiënten je nodig hebben. Tevens een speciaal woord van dank aan je administratieve medewerksters. Zij tonen iedere keer weer begrip voor de situatie en zijn hulpvaardig, een compliment. Nogmaals ontzettend bedankt.

Met veel respect,

Leon Theunissen

RSI .

Beste lezer,

Ongeveer driekwart jaar geleden kwam ik voor het eerst in contact met de Rugkliniek. Via via hoor je dan allemaal vreselijk verhalen over de “kraker” en krijg je adviezen om maar beter niet te gaan. Echter na fysiotherapie en meer dan anderhalf jaar sukkelen met mijn arm vond ik dat het tijd werd voor een oplossing van mijn tot dan toe onbekende probleem.

Deze oplossing vond ik bij de chiropractor. De dokter constateerde in februari 2004 dat ik een vergevorderde RSI arm had. Iets waar ik zelf wel al rekening mee hield, want ik kon niet eens meer schrijven, laat staan sporten of andere simpele dagelijks bezigheden. Een kopje uit te kast pakken lukte zelfs niet meer. Heel frustrerend.

Na het intakegesprek werd mij al gauw duidelijk dat de situatie vrij ernstig was. De behandelingen hadden echter grote kans van slagen in de ogen van mevr. Nilsen. Wel moest ik rekening houden met het feit dat de klachten in het begin toe konden nemen. Na enkele weken intensief behandelen (minimaal 2 keer per week) merkte ik dat er vooruitgang in de zaak zat. Maar zoals met veel dingen, als je weer wat kan, dan ga je ook weer wat doen… een fout oordeel van mezelf. Ik kreeg een terugslag en kwam tot de conclusie dat ik echt ABSOLUTE rust moest houden, anders zou het wel eens heel vervelend kunnen aflopen. Na een paar maanden gaat het een stuk beter, ik kan weer schrijven en heb zelfs in de zomervakantie getennist. Dit laatste was een verademing! Eindelijk kon ik weer sporten, iets wat ik vóór mijn klachten bijna iedere dag van de week deed.
Nu was ik wel zo verstandig om dit met mate te doen, waardoor ik de arm steeds voldoende rust gaf.

Het is nog niet helemaal over, het advies van de chiropractor is dan ook om alles voorlopig rustig aan te doen, en zelf naar mijn lichaam luisteren. De grenzen kan ik wel steeds meer verleggen, maar ik moet mezelf goed in de gaten houden.

Helaas kreeg ik op het einde van de zomer te maken met een geweldsdelict. Ik werd slachtoffer van zinloos geweld, hetgeen me in hevige mate geraakt heeft. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk ben je dagen, en zelfs weken met niets anders bezig. Hierdoor kreeg ik weer een terugval in de nek en rug, maar ook de arm speelde weer op. Nu 3 maanden later kan ik zeggen dat het een stuk beter gaat. De wonderhanden van Trine Nilsen missen hun uitwerking niet. Ik ben nog niet waar ik zijn moet, maar door de behandelingen in de Rugkliniek ben ik in ieder geval weer opgekrabbeld en heb ik alles langzaam weer kunnen oppakken. Vorige week ben ik begonnen met lichte sportactiviteiten en ik verwacht deze te kunnen uitbreiden binnen korte termijn.

Iedereen heel veel sterkte met de genezing en ook bij een terugslag blijven geloven in je herstel!

Groet

R.

Reflux .

Hallo,
Ik ben Casper L. en ik ben nu bijna 6 jaar.
Ik ben voor het eerst met mijn mama naar de Rugkliniek gekomen toen ik een paar maanden oud was. Mevrouw Trine heeft toen het een en ander aan mijn rug gedaan, want ik had ‘reflux’ en sliep daardoor heel slecht.
Ik ben maar een aantal keren geweest, want het hielp uitstekend. Ik had al heel snel geen last meer van slecht slapen en mijn eten bleef steeds beter in mijn buikje.
Ik vond het zelfs wel grappig om bij mevrouw Trine op schoot te liggen. Het deed helemaal geen pijn. Ik was altijd een heel vrolijke baby.
Nu ben ik ook nog steeds heel vrolijk. Soms ben ik nog wel een beetje druk, maar dat is gewoon hoe ik ben. Het gaat super met me en ik doe ontzettend veel leuke dingen zoals skiën, fietsen, waterskiën en veel kwebbelen. Ik ga nu naar groepje drie en dat vind ik heel spannend, want dan leer ik lezen en schrijven en rekenen.
Dus wil ik dit verhaaltje aan jullie schenken, omdat het zo goed met me gaat!

Vele groetjes,
Casper L.